چهار گروه از افرادی که نباید ایمپلنت دندان انجام دهند 【سال1402】❤️
ایمپلنت دندان یک روش درمانی است که برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته استفاده می شود. این روش با استفاده از پیچی به نام ایمپلنت که به استخوان فک یا فکین جایگزین ریشه دندان قبلی می شود، انجام می شود. سپس پروتز دندان بر روی ایمپلنت نصب می شود. در این مقاله، به بررسی چهار گروه از افرادی که نباید ایمپلنت دندان انجام دهند، می پردازیم.
ایمپلنت دندان به چه منظوری انجام می شود؟
ایمپلنت دندان یک روش جایگزینی دندان طبیعی است که در صورت از دست دادن یک یا چند دندان به علت بیماری، آسیب، تصادف یا سایر عوامل استفاده می شود. این روش شامل جایگزینی ریشه دندان از طریق یک پیچ توسط یک جراح دندانپزشک انجام می شود. ایمپلنت دندان ها از مواد بیولوژیکی مانند تیتانیوم تشکیل شده اند که با بافت استخوان فک یا فک بالا ترکیب می شوند. این ترکیب بافت استخوان و ایمپلنت به عنوان یک واحد استوانه ای قوی و پایدار را فراهم می کند.
بعد از جایگزینی ریشه دندان، چند ماه زمان لازم است تا استخوان به طور کامل به ایمپلنت متصل شود و پروسه ترمیم شروع شود. بعد از اتصال استخوان به ایمپلنت، یک پروتز دندان ساخته می شود که به ایمپلنت متصل می شود. این پروتز می تواند یک دندان تکی یا یک پل دندانی باشد و به طور کامل به شکل و اندازه دندان طبیعی شما ساخته می شود. پروتز دندان ها معمولاً از مواد مصنوعی مانند پرسلن یا سرامیک ساخته می شوند که به طور طبیعی با دندان های دیگر تطابق دارند. جایگزینی دندان با استفاده از ایمپلنت دارای بسیاری از مزایا است. در صورتی که قصد استفاده از خدمات ایمپلنت دندان هایتان را دارید و ساکن شهر تهران هستید به شما پیشنهاد می کنیم مقاله بهترین دکتر ایمپلنت در تهران را مطالعه کنید.
همچنین، ایمپلنت دندان ها بسیار پایدار و دوام دار هستند و می توانند تا عمر کامل شما دوام بیاورند. به علاوه، استفاده از ایمپلنت دندان ها می تواند به حفظ سلامت استخوان فک کمک کند. در صورتی که یک دندان از بین برود و جای خالی رها شود، استخوان فک ممکن است به طور تدریجی جذب شود که می تواند منجر به تغییرات در ساختار صورت و فک شود. با جایگزینی دندان با استفاده از ایمپلنت، استخوان فک را می توان در حالت ایده آل حفظ کرد و از تغییرات ناخواسته جلوگیری کرد.
ایمپلنت دندان نیاز به جراحی لثه دارد تا در استخوان فک یا فک بالا قرار گیرد. در این جراحی، لثه برای دسترسی به استخوان بریده می شود و سپس یک پیچ ایمپلنت در استخوان قرار می گیرد. بعد از این مرحله، لثه به طور معمول با خیاطی مجدد ترمیم می شود و زمان لازم است تا لثه به طور کامل بهبود یابد. جراحی لثه برای ایمپلنت دندان ممکن است باعث تورم، درد و خونریزی در منطقه جراحی شود. همچنین، بعد از جراحی، باید مراقبت های خاصی انجام شود تا لثه به طور صحیح بهبود یابد و عفونت جلوگیری شود.
پس از جراحی، ممکن است نیاز به مصرف داروهای ضد التهاب و ضد درد باشد. به طور کلی، جراحی لثه برای ایمپلنت دندان یک روند پیچیده است و نیاز به تجربه و مهارت دارد. لذا، مهم است که این جراحی توسط یک جراح دندانپزشک متخصص انجام شود و همچنین تمام مراقبت های لازم پس از جراحی را دنبال کنید. در صورتی که دچار مشکل در لثه هایتان شده اید بهترین دکتر لثه در تهران می توانید خدمات تخصصی و حرفه ای را به شما عزیزان ارائه دهد.
چهار گروه از افرادی که نباید ایمپلنت دندان انجام دهند
ایمپلنت دندان یک روش جایگزینی دائمی برای دندان های از بین رفته است که با استفاده از پیچ های تیتانیوم در استخوان فک قرار می گیرد. این روش، به فرد امکان می دهد تا دندان های طبیعی خود را که از دست رفته اند را با دندان های مصنوعی جایگزین کند و به طور کامل قابل استفاده باشد. اما برخی از افراد به دلایل مختلف قادر به انجام این روش نیستند. در ادامه به چهار گروه از افرادی که نباید ایمپلنت دندان انجام دهند، پرداخته می شود:
- افراد با بیماری های عفونی: افرادی که بیماری های عفونی در دهان دارند، مانند عفونت لثه یا عفونت استخوان فک، نباید ایمپلنت دندان انجام دهند. عفونت می تواند باعث عدم موفقیت ایمپلنت شود و مشکلات جدی تری را در بر داشته باشد.
- افراد با بیماری های استخوانی: افرادی که بیماری های استخوانی مانند اوستئوپوروز یا سرطان استخوان دارند، نباید ایمپلنت دندان انجام دهند. این بیماری ها می توانند سبب ضعف استخوان شوند و احتمال موفقیت ایمپلنت را کاهش دهند.
- افراد با بیماری های قلبی: افرادی که بیماری های قلبی مانند بیماری های صمام قلب یا بیماری های عروق کرونر دارند، باید قبل از انجام ایمپلنت دندان، با پزشک قلب خود مشورت کنند. این بیماری ها ممکن است ریسک عفونت را افزایش دهند و موجب مشکلات جدی تری شود.
- افراد با بیماری های ایمنی: افرادی که بیماری های ایمنی مانند بیماری های التهابی مزمن دارند، نباید ایمپلنت دندان انجام دهند. این بیماری ها می توانند باعث عدم موفقیت ایمپلنت شوند و عفونت های مکرر را به دنبال داشته باشند.
اگر شما در یکی از گروه های فوق قرار دارید، بهتر است با یک دندانپزشک متخصص مشورت کنید و شرایط دقیق خود را بررسی کنید. او می تواند شما را راهنمایی کند و به شما روش های جایگزین دیگری را پیشنهاد دهد که برای شما مناسب تر باشد.
تفاوت ایمپلنت با دندان مصنوعی
- ایمپلنت دندان به عنوان جایگزینی برای ریشه دندان قبلی عمل می کند، در حالی که دندان مصنوعی فقط جایگزین ساختار بالایی دندان است.
- ایمپلنت دندان به صورت مستقل در استخوان قرار می گیرد و به عنوان ریشه دندان عمل می کند، بنابراین استحکام بیشتری نسبت به دندان مصنوعی دارد.
- در ایمپلنت دندان، نیازی به تسلیح دندان های همسایه نیست و سلامت آن ها حفظ می شود، در حالی که در دندان مصنوعی، دندان های همسایه باید تسلیح شوند و ممکن است به معنای از دست دادن سلامتی آن ها باشد.
- ایمپلنت دندان معمولاً طول عمر بیشتری نسبت به دندان مصنوعی دارد.
- ایمپلنت دندان به استخوان فک پیوند می خورد و به عنوان پایه برای نصب پروتز استفاده می شود، در حالی که دندان مصنوعی نیازی به استخوان ندارد و فقط بر روی لثه قرار می گیرد.
- ایمپلنت دندان به صورت مستقل در استخوان قرار می گیرد و شکل و ساختار طبیعی دهان را حفظ می کند، در حالی که دندان مصنوعی ممکن است باعث تغییر در ساختار و شکل طبیعی دهان شود.
- ایمپلنت دندان هزینه بالاتری نسبت به دندان مصنوعی دارد، بنابراین برای برخی افراد قابلیت مالی قابل توجهی را می طلبد.
- درمان با ایمپلنت دندان نیاز به زمان بیشتری نسبت به دندان مصنوعی دارد، زیرا عمل جراحی ایمپلنت نیاز به زمان بیشتری برای بهبودی و جوانه زنی استخوان دارد.
- هر دو روش نیاز به مراقبت و نگهداری دارند، اما ایمپلنت دندان به دلیل استقلال خود، مراقبت و نگهداری آسان تری دارد.
- استفاده از ایمپلنت دندان ممکن است باعث حفظ استخوان فک یا فکین شود، در حالی که استفاده از دندان مصنوعی ممکن است به تدریج باعث جذب استخوان شود.
معایب ایمپلنت دندان
یکی از معایب ایمپلنت دندان، هزینه بالای آن است. ایمپلنت دندان یک روش درمانی پیچیده است که نیاز به تخصص و تجهیزات پیشرفته دارد. هزینه ایمپلنت دندان ممکن است برای بسیاری از افراد غیرقابل قبول باشد. ایمپلنت دندان نیاز به چندین مرحله درمانی دارد و زمان طولانی تری نسبت به روش های دیگر برای تکمیل درمان نیاز دارد. این موضوع ممکن است برای برخی افراد که به سرعت نیاز به ترمیم دندان دارند، آزاردهنده باشد. استفاده از ایمپلنت دندان ممکن است عوارض جانبی را به همراه داشته باشد. مانند عفونت، خونریزی، درد و تورم. هرچند که این عوارض نادر و در صورت درمان صحیح و به موقع قابل کنترل هستند، اما همچنین ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشند.
ایمپلنت دندان یک روش جراحی است که نیاز به بریدگی و بازکردن لثه دارد. این موضوع ممکن است برای برخی افراد ترسناک و ناراحت کننده باشد و باعث تردید در مورد انجام این روش درمانی شود. ایمپلنت دندان ممکن است برای بعضی افراد مناسب نباشد. مانند افرادی که دارای بیماری های خاصی هستند، مانند دیابت یا بیماری های قلبی. همچنین، عوامل مانند عدم کافی بودن استخوان یا عفونت لثه نیز می تواند مانع از انجام ایمپلنت دندان شود. ایمپلنت دندان نیاز به مراقبت و نگهداری منظم دارد. برای حفظ بهترین عملکرد و طول عمر ایمپلنت، باید به دقت به توصیه های پزشک پایبند شده و به بهداشت دهان خود توجه کنید. عدم رعایت این نکات می تواند منجر به عفونت و عدم موفقیت در درمان شود.
در بعضی موارد، استفاده از ایمپلنت دندان ممکن است باعث محدودیت های غذایی شود. برخی از غذاها و نوشیدنی ها ممکن است بر روی ایمپلنت دندان تأثیر منفی داشته باشند و باعث خطر شکستگی یا آسیب به ایمپلنت شوند. هر چند که ایمپلنت دندان ها معمولاً برای مدت زمان طولانی قابل استفاده هستند، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند. عواملی مانند خرابی، شکستگی یا عدم تطابق با تغییرات ساختاری دهان می تواند باعث نیاز به تعویض ایمپلنت دندان شود. انجام ایمپلنت دندان نیاز به تجربه و مهارت پزشک دارد. اگر پزشک شما کمترین تجربه در این زمینه را ندارد، ممکن است خطرات بیشتری در هنگام انجام این روش درمانی وجود داشته باشد. در بعضی موارد، هزینه ایمپلنت دندان توسط بیمه پوشش داده نمی شود و بر عهده بیمار قرار می گیرد. این موضوع می تواند برای برخی افراد دغدغه آور باشد و باعث انتخاب روش های درمانی دیگر شود.
انواع روش های ایمپلنت دندان
- ایمپلنت تک پارچه: در این روش، پیچ ایمپلنت و بخش بالایی آن یکپارچه ساخته می شوند و به صورت یک تکه در استخوان قرار می گیرند.
- ایمپلنت دندان دو پارچه: در این روش، پیچ ایمپلنت و بخش بالایی آن جداگانه ساخته می شوند و پس از جوانه زنی استخوان، بخش بالایی روی پیچ قرار می گیرد.
- ایمپلنت دندان فوری: در این روش، پس از استخراج دندان قبلی، ایمپلنت فوراً در جایگاه آن قرار می گیرد و پروتز موقت تا جوانه زنی استخوان استفاده می شود.
- ایمپلنت دندان زنجیره ای: در این روش، چندین پیچ ایمپلنت در جایگاه های مختلف در استخوان قرار می گیرند و به یکدیگر متصل می شوند تا پروتز بالایی را نگه دارند.
- ایمپلنت دندان زوجی: در این روش، دو پیچ ایمپلنت در جایگاه های متقابل در استخوان قرار می گیرند و به یکدیگر متصل می شوند تا پروتز بالایی را نگه دارند.
- ایمپلنت دندان پشت به پشت: در این روش، چندین پیچ ایمپلنت در جایگاه های مجاور در استخوان قرار می گیرند و به یکدیگر متصل می شوند تا پروتز بالایی را نگه دارند.
- ایمپلنت دندان باز: در این روش، پس از جوانه زنی استخوان، پیچ ایمپلنت باز می شود و بخش بالایی روی آن قرار می گیرد.
- ایمپلنت دندان نواری: در این روش، چندین پیچ ایمپلنت در جایگاه های متقابل در استخوان قرار می گیرند و با استفاده از یک نوار متصل می شوند تا پروتز بالایی را نگه دارند.
کلام آخر
ایمپلنت دندان به منظور جایگزینی دندان های از بین رفته استفاده می شود. این روش به شما اجازه می دهد تا تابعیت و ظاهر طبیعی دندان های خود را بازگردانید و مشکلاتی مانند مشکلات خوردن و صحبت کردن را حل کنید. همچنین، ایمپلنت دندان می تواند به استخوان فک کمک کند و از جلوگیری از جذب استخوان جلوگیری کند.
در این مقاله سعی داشتیم به چهار گروه از افرادی که نباید ایمپلنت دندان انجام دهند به صورت کامل بپردازیم. سپاسگزاریم که تا انتها مطلب همراه ما بودید و این مقاله را مطالعه نمودید. لطفاً پیشنهادات و نظرات خود را از طریق سایت ایران دنتال با ما در میان بگذارید.
